علی رغم این که برنامه ریزی های توسعه در کشور ما سابقه ای نسبتا طولانی داشته و از جمله پیشگامان تدوین برنامه های توسعه بوده است، متأسفانه شاهد کم تحرکی و رشد اقتصادی اندک درکشور بوده ایم. در عین حال کشورهایی نیز وجود دارند که با سابقه برنامه ریزی حتی کمتر از دودهه، اکنون از لحاظ معیارهای رشد و توسعه یافتگی چندین دهه از ما جلوتر افتاده اند . همه این
اتفاقات در حالی رخ داده است که کشور ما از لحاظ منابع غنی، موقعیت جغرافیایی و الزامات رشدو توسعه اقتصادی همواره جایگاه مناسبی در میان کشورها داشته است (نورمحمدی، ۱۳۸۴)حال این سؤال پیش می آید که چرا با فراهم بودن شرایط رشد و توسعه و با وجود سابقه طولانی در امر برنامه ریزی و صرف منابع ملی در تدوین برنامه های توسعه، همواره با معضل اجرا
نشدن برنامه ها و اثربخش نبودن آنها مواجه بود ه ایم؟
موارد ذ کر شده در بالا ضرورت انجام تحقیق در مورد موانع و اشکالات برنامه ریزی در کشور را نمایان می کند که می تواند با عنوان «آسیب شناسی برنامه های توسعه» در ایران مطرح شود؛ و از دل آن پیشنهادهایی برای برنامه های توسعه بعدی استخراج شود. در این گزارش سعی شده است با گردآوری نظرات نخبگان و کارشناسان توسعه و همچنین مجریان امر تدوین و اجرای برنامه های توسعه قبلی، از طریق مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه های حضوری، آسیب های اساسی برنامه های توسعه استخراج شود و نتیجه کار در اختیار تدوین کنندگان برنامه پنجم توسعه قرارگیرد.
متن کامل این گزارش را در اینجا مشاهده نمایید.
