محققان و پژوهش‌گران، جامعه صنعتی و سایر نهادهای درگیر با آزمایشگاه ها از سیستم ارایه خدمات آزمایشگاهی در ایران ناراضی هستند. برخی از دلایل این نارضایتی به نهادهای دولتی پشتیبان آزمایشگاه ها مرتبط بوده و برخی از انها به خود آزمایشگاه ها و نحوه ارایه خدمات در آنها مرتبط می باشد. از جمله دلایل ناکارآمدی سیستم ارایه خدمات آزمایشگاهی می توان به خرید تجهیزات جدید بدون نیاز سنجی صحیح، خرید های تکراری تجهیزات و ضعف در خرید سایر تجهیزات مورد نیاز، نصب نشدن برخی تجهیزات پس از خرید در نتیجه‌ی خرید های غیر ضرور یا بدون تقاضا، ضعف در اطلاع رسانی آزمایشگاه ها و تجهیزات موجود در آنها، مشخص نبودن مکان دقیق آزمایشگاه ها و یا زمان ارایه خدمات، محبوس شدن تجهیزات خریداری شده با امکانات دولتی در آزمایشگاه های برخی اساتید، کمبود تکنسین ها و متخصصین آشنا به تجهیزات جدید، ضعف در آموزش پرسنل موجود در آزمایشگاه ها، سیستم های تعمیر و نگهداری ضعیف، نبود تعمیرکار ماهر تجهیزات پیشرفته، تعمیر نشدن تجهیزات به دلایل مختلف پس از خرابی و در نتیجه بلا استفاده ماندن آنها، اجحاف شرکت های فروشنده تجهیزات و سواستفاده از فضای تحریم، عمل نکردن به تعهدات برای نصب و راه اندازی و آموزش اولیه و همچنین ارایه خدمات پس از فروش نا مناسب از سوی فروشنده های تجهیزات، قوانین مالی ناکارامد در دانشگاه ها، بودجه نامناسب و ناکافی آزمایشگاه ها به خصوص در دانشگاه ها و در نتیجه بروز برخی مشکلات ذکر شده، عدم توجه به درآمد زایی در آزمایشگاه ها، مدیریت نا مناسب آزمایشگاه ها، نبود برنامه مشخص در مورد استفاده از تجهیزات، نبود فرهنگ صحیح استفاده از تجهیزات آزمایشگاهی، وجود برخی تصورات غلط در مورد استفاده از تجهیزات آزمایشگاهی مانند این تصور که هرچه کمتر از تجهیزات استفاده شود احتمال خرابی آن کاهش می یابد در صورتی که اتفاقا در بسیاری از تجهیزات با توجه به عمر مفید در نظر گرفته شده در مورد آنها باید هرچه بیشتر از تجهیزات استفاده کرد و برخی دلایل دیگر که در گزارش به طور مفصل به آنها پرداخته شده است اشاره کرد. با توجه به بررسی های انجام شده بهترین رویکرد به ساماندهی آزمایشگاه ها، شبکه سازی آنها می باشد. با شبکه سازی بین آزمایشگاه ها می توان با یک بانک اطلاعاتی جامع تهیه کرد، در وقت و زمان و هزینه ها صرفه جویی و از سرمایه های فعلی بهتر و بیشتر استفاده کرد، توزیع جغرافیایی مناسب ممکن خواهد شد، می توان نیازهای تمام حلقه زنجیزه از پژوهش تا تولید را در نظر گرفت و با طراحی سازوکارهای حمایتی هوشمند تغییرات گسترده ای را در این حوزه ایجاد کرد و در نهایت به ایجاد جریان دانش در بین اعضای شبکه دست یافت.

خلاصه مدیریتی این گزارش تحلیلی را در اینجا مشاهده کنید.