فعالیت‌ها:
همکاری های تحقیقاتی به جهت امکان استفاده از پتانسیل های مکمل سایر شرکت ها یا سازمان ها به عنوان ابزاری مؤثر در کوتاه کردن مسیر خلق ارزش به شمار می روند. انگیزه های متعددی برای انجام همکاری های تحقیقاتی داخلی و یا خارجی وجود دارد که شرکت ها یا سازمان های موفق در حوزه های مختلف فعالیت خود به نحوی از انواع همکاری ها بهره می گیرند و برای آن در قالب یک نظام همکاری تحقیقاتی برنامه ریزی می کنند.
افزایش خلاقیت و شناخت از ایده‌های شرکای خارجی، آگاهی از تکنولوژی‌های جدید و نوظهور، انتقال دانش فنی، تسریع اجرای پروژه‌ها، به اشتراک‌گذاری ریسک و هزینه ها، شناخت بهتر نیازمندی‌های متنوع مشتریان، الگوبرداری از استانداردهای حرفه ای در تحقیق و توسعه، استفاده از خدمات و سرویس های تحقیقاتی و غیره از انگیزه های ورود در یک همکاری تحقیقاتی باشند.
انواع مختلفی از همکاری ها نیز از نظر طرفین درگیر و مدل همکاری وجود دارد که جهت اهداف و پاسخ به نیازهایی که نوع همکاری خاص پاسخگوی آن است، به کار گرفته می شوند. انواع همکاری ها از نظر طرفین درگیر در یک دسته بندی کلی شامل همکاری های داخلی و بین المللی است و در لایه های بعدی شامل همکاری بین مراکز تحقیقاتی(R&D Center)،‌ واحدهای R&D شرکت ها، مرکز تحقیقاتی و واحد R&D شرکت، مراکز تحقیقاتی و دانشگاه ها، واحدهای R&D شرکت و دانشگاه ها می باشد که این همکاری ها نیز بسته به تعداد بازیگران در آن شبکه ای یا موضعی هستند.