اهداف:
بررسی تجربه پیشین ایجاد شهرک‌های فناوری در کشور نشان از عدم توفیق این شهرک‌ها دارد. هدف از این پروژه آن است که با مطالعه تفصیلی محدودیت‌ها و قابلیت‌های صنعتی استان فارس، مدلی را طراحی نماید که ضمن پرهیز از نقاط ضعف شهرک‌های فناوری پیشین، بیشترین تطابق را با نیازها و قابلیت‌های صنعتی استان فارس داشته باشد.
فعالیت‌ها:
به دلیل پایین بودن عرضه و تقاضای خدمات فنی در صنایع شیمیایی و پتروشیمیایی استان فارس، باید عرضه و تقاضا به صورت متوازن با یکدیگر توسعه یابند. بدین منظور شهرک فناوری برای رشد همگون و همزمان عرضه و تقاضا، به‌گونه‌ای طراحی شده که توسعه بازار خدمات را بوجود آورد. بدین منظور که محوریت فعالیت شهرک به صورت همزمان، متوجه مکانیزم‌هایی است که در درازمدت، تقاضای واقعی بنگاه‌ها نسبت به خدمات فنی را توسعه دهد؛ به صورت همزمان، عرضه‌کنندگان خدمات فنی در استان فارس شکل گیرند و به عنوان یک مسأله مهم، با پرکردن شکاف اطلاعاتی میان عرضه‌کنندگان و تقاضاکنندگان خدمات فنی، ارتباط میان این دو را شکل دهد.
نکات:
نگاه به شهرک‌های فناوری در کشور باید به یک نگاه ابزارگرایانه تغییر یابد. از این منظر، باید ضمن شناخت ریشه‌های عدم نوآوری در سطح منطقه، کارکردهای شهرک فناوری به گونه‌ای طراحی شوند که محرک نوآوری و یا استفاده از نوآوری در سطح منطقه باشند. تصور اینکه الگوی عمومی ایجاد شهرکی متشکل از زمینی تسطیح شده به همراه یک ساختمان، جواب مناسبی برای حل مسأله عدم نوآوری در شرکت‌ها نیست.
